20 kwietnia1888 r.
Złożenie przez władze kościelne wniosku do Królewskiej Pruskiej Regencji w Bydgoszczy o zezwolenie na rozbiórkę kościoła NMP (tzw. „Ruiny”) celem postawienia w tym miejscu nowego kościoła; postanowienie Regencji pozostawienia kościoła romańskiego, a wybudowania nowej świątyni w ogrodzie proboszczowskim.
28 sierpnia1891 r.
potwierdzenie przez Abpa gnieźnieńskiego Floriana Stablewskiego, w piśmie do dozoru kościelnego, konieczności budowy nowego kościoła.
1892 r.
oddanie do użytku wspólnego dla całego miasta cmentarza.
1894 r.
wikariuszem jedynej parafii inowrocławskiej - pw. św. Mikołaja - zostaje ks. Antoni Laubitz.
24 maja i 27 maja1895 r.
uchwały stowarzyszeń kościelnych upoważniające prof.Augusta Rincklake do przygotowania dokumentacji projektowej kościoła i wyrażające zgodę na podział parafii inowrocławskiej.
29 listopada i 1 grudnia1895 r.
opracowanie projektów architektonicznych kościoła przez arch. Rincklake.
17 czerwca1896 r.
przesłanie projektów przez Królewską Regencję Bydgoską do akceptacji przez Ministerium Oświaty.
1897 r.
zgoda Kongregacji Soboru Watykańskiego na rekonstytuowanie dwóch parafii w Inowrocławiu.
28 września 1897 r.
poświęcenie figury św. Wojciecha przy zbiegu ulic: Toruńskiej, Szosy Toruńskiej i Jacewskiej.
18 listopada 1897 r.
zgoda Kapituły Metropolitalnej Gnieźnieńskiej na podział parafii inowrocławskiej.
1898 r.
początek budowy kościoła.
30 marca 1898r.
instalowanie ks. Antoniego Laubitza na beneficjum Panny Marii w Inowrocławiu.
27 lutego 1899r.
przeznaczenie przez Abpa Stablewskiego dochodu 150 000 marek z prebend inowrocławskich na budowę kościoła Matki Boskiej.
3 kwietnia 1899r.
poświęcenie kamienia węgielnego.
1900 r.
ukończenie budowy kościoła; wstawienie witraży figuralnych w prezbiterium, roślinno - geometrycznych w zakrystii i kaplicy północnej oraz w masywie zachodnim witraża - rozety.
1901 r.
ufundowanie organów.
30 września 1900 r.
poświęcenie czterech dzwonów.
20 października 1901 r.
poświęcenie kościoła przez ks. Prałata Antoniego Ponińskiego z Kościelca Kuj
25 maja 1902 r.
uroczyste poświęcenie kościoła przez Abpa Floriana Stablewskiego.
1904 r.
budowa plebanii.
1905 r.
wyposażenie kościoła na zewnątrz i wewnątrz w dekorację rzeźbiarską.
1906 r.
uchwała korporacji kościelnej o budowie kościoła w Szymborzu.
9 kwietnia 1909 r.
zapadnięcie się północnej ściany transeptu wraz z portalem i witrażami.
1911 r.
zamknięcie kościoła; budowa w sąsiedztwie tymczasowej świątyni pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
1911 r.
wybranie ks. Laubitza prowizorem kościoła tymczasowego NS PJ.
1913 r. - 1914 r.
wstawienie w nawach bocznych witraży z postaciami świętych: Wojciecha, Jadwigi, Teresy, Kazimierza, Antoniego i Leona oraz witraża z pelikanem w południowym ramieniu transeptu.
5 stycznia 1918 r.
wieża kościoła w czasie powstania wielkopolskiego jest stanowiskiem KM, z którego strzela powstaniec Ignacy Drygała pod kier. podchor. Wysockiego z Włocławka.
15 i 16 kwietnia1918 r.
wytworzenie się zapadlisk na południowy wschód od kościoła prowizorycznego; zamknięcie przez Regencję bydgoską na pewien czas kościoła tymczasowego.
20 maja 1920 r.
kolejne zapadlisko w rejonie kościoła prowizorycznego; zamknięcie tegoż kościoła decyzją wojewody, na czas nieograniczony.
12 czerwca1920 r.
wytworzenie się nowych rys w od dawna zamkniętym kościele Matki Boskiej.
1922 r.
sprowadzenie Sióstr Dominikanek przez ks. Stanisława Kubskiego.
1923 r.
powstanie Żywego Różańca Matek.
1 stycznia1923 r.
podział inowrocławskiej parafii, na mocy dekretu Prymasa Polski Edmunda Dalbora z dnia 23 X 1922 r., w wyniku którego z parafii farnej pw. św. Mikołaja wydzielono parafię NMP oraz utworzono dwie nowe parafie: pw. św. Józefa Oblubieńca i św. Antoniego Padewskiego w Szymborzu.
21 marca1923 r.
proboszczem nowych parafii: św. Józefa Oblubieńca i Matki Boskiej oraz opiekunem kościoła pw. NMP zostaje ks. Stanisław Kubski, dotychczasowy dziekan gnieźnieński, działacz niepodległościowy z czasów zaborów.
18 maja 1924 r.
powstanie w parafii NMP Sodalicji Męskiej pw. Niepokalanej Matki Najświętszej i św. Wojciecha.
9 grudnia 1924 r.
powstanie Sodalicji Żeńskiej pw. Niepokalanej i św. Jolanty.
22 grudnia 1924 r.
założenie Sodalicji Pracującej Młodzieży Męskiej pw. Zwiastowania NMP i św. Jerzego.
1927 r.
powstanie chóru kościelnego mieszanego oraz chóru męskiego.
25-26 czerwca 1927 r.
I Zjazd Eucharystyczny w Polsce, zorganizowany w Inowrocławiu, w którym uczestniczyło ok. 15 000 wiernych.
24 sierpnia 1927 r.
zgoda wojewody poznańskiego na odbudowę zapadniętego kościoła.
1927 r. - 1929 r.
odbudowa ściany północnej kościoła pod nadzorem architektów: dr. Nikodema Pajzderskiego i inż. Stefana Cybichowskiego.
1929 r.
budowa ogrodzenia kościoła, z metalowymi kratami.
1929 r.
przekształcenie kościoła NS PJ w dom katolicki.
1929 r.
przebudowa kościoła prowizorycznego NS PJ, grożącego zawaleniem ściany południowej.
25 sierpnia 1929 r.
rekonsekracja kościoła przez Kardynała Augusta Hlonda; ponowne udostępnienie go wiernym.
1930 r.
powstanie w parafii III Zakonu św. Franciszka.
1930 r.
remont organów.
6 stycznia 1930 r.
nabożeństwo z okazji odsłonięcia pomnika ku czci poległych w wojnie polsko-bolszewickiej.
7 września 1930 r.
Msza św. z okazji odsłonięcia pomnika Jana Kasprowicza w Inowrocławiu.
19 listopada 1930 r.
powstanie Sodalicji Absolwentek Gimnazjum i Seminarium. pw. Niepokalanej Matki Najświętszej i św. Teresy od Dzieciątka Jezus.
1932 r.
powstanie Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej.
1934 r.
powołanie Sodalicji Mężczyzn pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Jerzego.
1934 r.
wydzielenie osobnego cmentarza dla parafii Matki Boskiej.
30 grudnia 1934 r.
konsekracja ołtarza bocznego pw. Matki Bożej Częstochowskiej.
1935 r.
ponowny remont organów.
19 września 1937 r.
poświęcenie 4-metrowej figury-pomnika Matki Bożej u zbiegu ulic Marcinkowskiego i Opatrzności Bożej przez Bpa Sufragana Gnieźnieńskiego A. Laubitza, dzieło Piotra Trieblera artysty rzeźbiarza z Bydgoszczy.
8 września 1939 r.
wieża kościoła staje się stanowiskiem ogniowym karabinu maszynowego Straży Obywatelskiej.
wrzesień - grudzień 1939 r.
dojeżdża ks. Gierczyński, ks. Niewitecki z Jaksic, sakramentów udziela ks. Czesław Gólczewski – prefekt gimnazjum żeńskiego w Inowrocławiu.
1939 r. - 1940 r.
kościół przeznaczony jest wyłącznie dla niemieckich katolików.
1940 r.
rozebranie przez Niemców kościoła prowizorycznego NS PJ.
czerwiec 1940 r.
przydzielenie na powrót kościoła MB polakom.
1940 r. - 1945 r.
działalność przy parafii jedynego dla całych Kujaw Zachodnich ośrodka duszpasterskiego dla Polaków, prowadzonego przez ks. Pawła Mattausza, wikariusza generalnego Edwarda van Blericqa i ks. Kazimierza Sojkę.
1942 r. - 1943 r.
kradzież przez niemieckiego okupanta czterech dzwonów z wież kościoła oraz blachy miedzianej, która została zastąpiona cynkową.
1945 r.
ukrywanie przed NKWD relikwii św. Wojciecha wywiezionych potajemnie z katedry gnieźnieńskiej, a przechowywanych dotąd w kościele św. Mikołaja.
1945 r.
utworzenie przy parafii Komitetu Opieki Społecznej dla Miasta i Okolicy.
20 października 1945 r.
objęcie parafii przez ks. Grzegorza Handke, któremu podlega także parafia św. Józefa.
1946 r.
gruntowne oczyszczenie kościoła, zamurowanie wnęki w prezbiterium - tzw. „loży”, wymalowanie naw bocznych i nawy głównej.
1946 r.
w parafii działają: Krucjata Eucharystyczna, Sodalicje Mariańskie, Stowarzyszenia Straży Honorowej NS PJ, III Zakon św. Franciszka, Arcybractwo Matek Chrześcijańskich.
1946 r.
sprowadzenie do parafii ss. Służebniczek Maryi.
17 listopada 1947 r.
poświęcenie ołtarza Matki Bożej Ostrobramskiej.
1947 r. - 1949 r.
pokrycie wnętrza kościoła bogatą polichromią.
czerwiec 1948 r.
poświęcenie nowego dzwonu „Grzegorz”, odlanego w odlewni braci Felczyńskich w Przemyślu.
1948 r.
sprowadzenie do parafii ss. Dominikanek.
1948 r.
przyłączenie do parafii wsi Kłopot.
1948 r.
rozpoczęcie corocznych koncertów ku czci św. Cecylii - patronki muzyki.
1949 r.
założenie centralnego ogrzewania w kościele.
czerwiec 1949 r.
poświęcenie ołtarzy pw. św. Antoniego Padewskiego i św. Judy Tadeusza.
październik 1949 r.
Kongres Maryjny z udziałem Prymasa Polski Kard. Stefana Wyszyńskiego.
1950 r. - 1953 r.
wykonanie stacji drogi krzyżowej przez braci Drapiewskich.
1950 r.
dekret Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego ustanawiający w parafii odpusty w dniach 2 II, 25 III, 15 VIII i 8 XII.
1950 r.
zabranie przez Prezydium MRN należącego do kościoła folwarku Popowice.
4-6 czerwca 1951 r.
konsekracja dwóch nowych dzwonów.
1951 r.
poświęcenie parafii Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Najświętszemu Sercu Maryi.
6 lipca 1952 r.
poświęcenie figury Matki Bożej na placu przed głównym wejściem do kościoła, projektu prof. Narębskiego z Torunia.
1952 r.
urządzenie w piwnicy pod kościołem kaplicy MB Częstochowskiej dla młodzieży uczącej się.
1953 r.
rozpoczęcie „polskich nieszporów”.
1954 r.
naprawa organów.
1954 r.
likwidacja przez władze Inowrocławia kaplicy w Domu Dziecka.
1954 r.
odlanie dzwonów: „Maria” i „św. Stanisław” - ku czci ks. Stanisława Kubskiego.
kwiecień 1955 r.
chrzest nowych dzwonów.
1956 r.
powstanie Duszpasterstwa Służby Zdrowia.
1957 r.
powrót nauki religii do szkół.
1957 r.
uzupełnienie ubytków w malowidłach wewnątrz kościoła przez współpracownika Drapiewskich – Henryka Domrata.
1 września 1957 r.
Kongres Maryjny z udziałem Prymasa Stefana Kardynała Wyszyńskiego.
1959 r.
zaprowadzenie „Sobót Królowej Polski”.
1959 r.
zorganizowanie Dziecięcej Krucjaty Wstrzemięźliwości.
1961 r.
remont dachu kościoła.
1961 r. - 1964 r.
remont domu proboszczowskiego.
1963 r.
remont dachu i ogrodzenia wokół kościoła.
3 kwietnia 1964 r.
pierwsza Msza św. sprawowana przez celebransa zwróconego twarzą do wiernych.
1965 r.
nabożeństwa „soborowe”.
1 lipca 1965 r.
wyłączenie z parafii macierzystej Zwiastowania NMP kościoła Krzyża Św., który zostaje samodzielnym kościołem rektorskim.
12 listopada 1965 r.
oddanie się parafii w „niewolę macierzyńską” NMP w intencji o wolność Kościoła w świecie i ojczyźnie, w trakcie nawiedzenia przez obraz MB Częstochowskiej.
1966 r.
kolejny remont organów.
3 lutego 1966 r.
zabór mebli z pokoju ks. proboszcza przez miejscową służbę bezpieczeństwa.
26 marca 1966 r.
nawiedzenie parafii przez relikwie Krzyża Św.
10 kwietnia 1966 r.
nawiedzenie parafii przez obraz MB Częstochowskiej.
25 października 1966 r.
„Te Deum Ziemi Kujawskiej” z udziałem Kardynała Stefana Wyszyńskiego i Bpa Jana Czerniaka, jako forma obchodów Millenium Chrztu Polski.
28 kwietnia 1967 r.
wyłączenie z parafii, dekretem Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego, ulic: Marchlewskiego (do ul. Ducha Św.), Królowej Jadwigi, Kilińskiego (całej), Plac 1 Maja, Plac Obrońców Pokoju, Kościelnej, Wałowej, Kościuszki, zamieszkanych przez 2381 osób, celem przyłączenia do tworzącego się ośrodka duszpasterskiego przy kościele rektorskim Krzyża Św.
wrzesień i październik 1967 r.
wymalowanie przedsionka kościoła, podstaw filarów, dolnych części ścian naw i prezbiterium, odświeżenie malowania loży i zakrystii; przebudowa balkonu na plebanii na pokój.
3 kwietnia 1969 r.
ustawienie w prezbiterium ołtarza dla celebransa zwróconego twarzą do ludu.
25 kwietnia 1969 r.
dekretem Prymasa Polski Stefana Kardynała Wyszyńskiego przyłączenie do parafii Zwiastowania NMP ul. Dworcowej (numery nieparzyste) i domu przy ul. Królowej Jadwigi 47.
1969 r.
naprawa dachu na kościele.
1970 r.
remont biura parafialnego.
1970 r.
generalny remont dachów na kościele i plebanii.
1970 r.
wprowadzenie Mszy św. w języku polskim.
1970 r.
remont domu parafialnego.
17 lutego 1970 r.
modlitwy „narodu za ojczyznę” za poległych stoczniowców w Gdańsku, Gdyni i Szczecinie.
1973 r. - 1977 r.
wstawienie w ścianach bocznych witraży, przedstawiających święte: Kingę i Barbarę oraz witraża z Chrystusem Ukrzyżowanym w północnym ramieniu transeptu.
1976 r.
odłączenie od parafii Zwiastowania NMP kościoła romańskiego NMP, przy którym powstaje ośrodek duszpasterski z własnym rektorem.
11 stycznia 1976 r.
powstanie zapadliska w ogrodzie plebańskim.
1978 r. - 1979 r.
wielki remont plebanii.
25 kwietnia 1980 r.
odłączenie od parafii ZNMP ulic: Jacewskiej nr 17 i 23, Toruńskiej 76 i 78 oraz Chociszewskiego nr 23, 35, 37 i 39, celem przyłączenia do tworzącej się parafii Imienia NMP.
1980 r. - 1981 r.
odnowienie polichromii i oczyszczenie mozaik, założenie brakujących witraży.
24 marca 1982 r.
poświęcenie polichromii i witraży przez Prymasa Polski Józefa Kardynała Glempa.
1984 r.
powstanie Duszpasterstwa Pielgrzymkowego.
1984 r.
założenie Rodziny Rodzin Kapłańskich.
1985 r.
powstanie Pomocników Matki Kościoła.
1991 r.
zorganizowanie Eucharystycznego Ruchu Młodych.
1992 r.
powstanie Odnowy w Duchu Św.
1993 r.
założenie Towarzystwa Pomocy św. Brata Alberta.
1994 r.
powołanie Stowarzyszenia Wspierania Powołań Kapłańskich.
16 września1994 r.
nawiedzenie parafii przez relikwie św. Wojciecha.
1995 r.
powstanie Stowarzyszenia Rodzin Katolickich.
1996 r.
powołanie Akcji Katolickiej.
1996 r.
powstanie Katolickiego Stowarzyszenia „Służyć Życiu”.
13 października1996 r.
poświęcenie pomnika św. Wojciecha przez Bpa Sufragana Gnieźnieńskiego Bogdana Wojtusia.
1999 r.
powstanie Wspólnoty Jan Chrzciciel.
2001 r.
wykonanie ekspertyzy technicznej filarów międzyokiennych na poziomie dzwonów w wieży zachodniej kościoła (Stefan Heise z Bydgoszczy).
2002 r.
nadanie ulicy w Inowrocławiu imienia ks. kanonika Romana Zientarskiego. Montaż kraty zabezpieczającej pod chórem muzycznym. Oczyszczenie kamienia piaskowego przy wejściu głównym do kościoła.
20 października2002 r.
poświęcenie nowego ołtarza głównego wraz ze stołem Słowa Bożego przez Bpa Sufraga Gnieźnieńskiego Bogdana Wojtusia.
2003 r.
instalacja ogrzewania gazowego w salce pod zakrystią, w zakrystii oraz w kaplicy zimowej; rozpoczęcie sprawowania liturgii, od Adwentu, w kaplicy zimowej.
2004 r.
ocena stopnia wychylenia budynku kościoła (wyk. prof. dr hab. inż. Zbigniew Szczerbowski z AGH w Krakowie); przeprowadzenie badań geofizycznych w rejonie kościoła metodą tomografii elektrooporowej (UMK w Toruniu).
30 kwietnia 2004 r.
wpisanie kościoła do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego.
2005 r.
montaż siatek i modułów na gzymsach i wieżach kościoła, zabezpieczających przed ptakami. Przeprowadzenie inwentaryzacji budowlanej głównej wieży. Wykonanie dokumentacji fotograficznej i stanu zachowania wieży oraz więźby dachowej. Przygotowanie dokumentacji konserwatorskiej prac inwentaryzacyjno-zabezpieczających polichromie ścienne w kościele (Maria Kiepuszewska z Bydgoszczy). Operat pomiarowy inwentaryzacji części nawowej oraz wieży głównej kościoła. Generalny remont salki pod zakrystią.
2005 r.
uruchomienie parafialnej strony internetowej www.zwiastowanie.pl.
2006 r.
ekspertyza trwałości budynku kościoła (wyk. Główny Instytut Górnictwa). Przygotowanie ekspertyzy technicznej, która stwierdza występowanie zagrożenia katastrofą budowlaną. Wyłączenie przez nadzór budowlany z użytkowania części kościoła na skrzyżowaniu nawy głównej z transeptem.
2006 r. - 2007 r.
wykonanie kart ewidencyjnych kościoła i zabytków ruchomych.
2007 r.
naprawa sklepienia na skrzyżowaniu nawy głównej z transeptem, okotwienie podpór sklepienia, uzupełnienie zarysowań i spękań murów oraz tynków, naprawa uszkodzeń filarów międzyokiennych w wieży, remont dachu (wymiana dachówek i położenie na wieży głównej i dwóch sąsiadujących - pokrywy z miedzi). Geodezyjna ocena deformacji kościoła, wykonana przez AGH w Krakowie. Decyzja Urzędu Konserwatorskiego w Bydgoszczy co do opuszczenia dzwonów. Demontaż konstrukcji nośnej dla dzwonów. Zzabezpieczenie wieży głównej przez zamurowanie okien na wysokości dzwonów (wyk. firma „Reko” z Inowrocławia), na podstawie dokumentacji wykonanej przez firmę „Chmura” z Łazisk Górnych. Kotwienie i wzmocnienie konstrukcji kościoła wraz z i iniekcją murów (wyk. Zakład Wielobranżowy „Szmusz” w Rybniku).
2008 r.
wpisanie wystroju kościoła do rejestru zabytków województwa kujawsko-pomorskiego (nr rej. B/218/1-165). Najem i montaż rusztowań do prac przy wieży zachodniej o wys. 77 m (wyk. Firma Get Sp. z o.o. w Opolu). Rremont wieży wraz z dachami całego budynku kościoła.
2009 r.
dokończenie remontu kapitalnego dachów (nad prezbiterium, kaplicą zimową i czterema wieżyczkami) przez firmę Perfekt - Ryszarda Piwowskiego z Bydgoszczy. Geodezyjny monitoring deformacji kościoła przez mgr. inż. Mateusza Boruchowskiego z AGH w Krakowie. Zamurowanie otworu w nawie bocznej kościoła (kaplica zimowa); zainstalowanie w nawie głównej 2 ekranów LCD do wyświetlania tekstów pieśni.
2010 r.
wymiana wszystkich okien oraz renowacja drzwi zewnętrznych kościoła. Kradzież, zniszczenie i porzucenie zabytkowej figury św. Jana Ewangelisty z Grupy Ukrzyżowania, znajdującej się pod chórem muzycznym. Rrenowacja witraży nad drzwiami zewnętrznymi w nawie bocznej południowej.
2011 r.
wyposażenie kaplicy zimowej w nowe ławki, tabernakulum oraz konfesjonał. Zakończenie generalnego remontu organów piszczałkowych (wyk. M. A. Flanc w Mogilnie). Naprawa wiatrołapu (wymiana dwóch drzwi bocznych, renowacja witraży w drzwiach głównych i w opasce górnej).
2011 r. - 2012 r.
wymiana wszystkich bram i furtek, wraz z odnowieniem całego ogrodzenia kościoła.
2012 r.
odnowienie zabytkowej monstrancji oraz chrzcielnicy. Odnowienie skradzionej figury św. Jana Ewagelisty i jej ponownie zamontowanie w kościele.
2013 r.
wstawienie krat zabezpieczających w nawach bocznych. Wybudowanie podjazdu dla wózków od strony południowej kościoła. Założenie nowej instalacji elektrycznej (oświetlenie i gniazda wtykowe) oraz nagłośnieniowej w kościele.
